στον Ο. Ε. δεν είναι οι άγγελοι απ’ τη γενιά των σπουργιτιών. άλλοτε ξέραμε πως κατοικούν κάπου κοντά στη σιωπή και δυτικότερα οδεύουν απ’ τις αγέλες των κυπαρισσιών ζητώντας μάταια να ξαποστάσουν στου κοριτσιού το σπιτικό που βουρκομένο κι άγονο παντοτινά προσμένει. … σελ. 34, ΙΚΑΡΟΣ Δεκέμβριος 1977 αφιερωμένο χειρόγραφο του…
στους Δίκαιους του Μπόρχες … αγνοώ την εποχή, τους όρους και τα κόλπα. μαζεύω ό,τι περίσσεψε απ’ την καρδιά και περιγράφω μια απρόσμενη θάλασσα. μόνο εκεί θέλω να υπάρχω – χωρίς νίκες και ισόβιο χρυσό. σελ. 31, Κέδρος 2020 Σώματα πτερόεντα, Σοκόλη 2016 Γεννήθηκε το 1991 στα Ιωάννινα και σπούδασε Βιολογία στο…
… γιατί η Αγάπη είναι προσευχή και πράξη! γιατί η Αγάπη είναι μυστική αγρυπνία! … γιατί η Αγάπη είναι ο Μυστικός Δείπνος! κ’ η μεγάλη υπόσχεση! … πιστεύω στον Άνθρωπο – γιατί η Αγάπη είναι ο Άνθρωπος!
φύλλο δέντρου φτερά πουλιού άνεμος έπειτα θάλασσα κύματα χρόνος γαλάζιος ορίζοντας παντού και μπροστά μας ο ουρανός
… Της Τέχνης το διαλάλημα το σκάλισμα περίτεχνον και της συνουσίας η αισθητοποίησις συνομωσία στης ιστορίας τα βαλτοτόπια. Ως Έλλην και ως Βάρβαρος … σελ. 51, αφιέρωμα στον ποιητή Δέλεαρ, περίοδος Ε, Τεύχος 6, Μάρτιος 2003 Κρατικό βραβείο Ποιήσεως 2020
Πανιά στο Νείλο πουλιά χωρίς κελάηδισμα με μια φτερούγα γυρεύοντας σιωπηλά την άλλη – ψηλαφώντας στην απουσία τ’ ουρανού το σώμα ενός μαρμαρωμένου εφήβου – γράφοντας με συμπαθητικό μελάνι στο γαλάζιο – μιαν απελπιστική κραυγή. Νείλος, Τα περιστέρια σελ. 207, Ποιήματα, Ίκαρος 1994 δέκατη όγδοη έκδοση
… εκείνη τη στιγμή – ή έστω κάποια άλλη στιγμή, εν πάσει περιπτώσει, εκείνης της εποχής – πρωτοσκέφτηκα το επάγγελμα που σιωπηλά διά βίου θα ακολουθούσα. φαινομενικά ευπρεπές, μετρίως προσοδοφόρο πιθανώς, αλλα διαμπερές και ελπιδοφόρο Στέλεχος της γεωγραφικής υπηρεσίας. … από το οπισθόφυλλο, εκδόσεις ΑΓΡΑ, 2001
… συ θά χεις μάτια γαλανά, θα σε φυλάω από ματιά κακή κι από κακόν καιρόν τη νύχτα θα σηκώνομαι κι αγάλια θα νυχοπατώ δεν είσαι εσύ για το σταβρό. … εδώ η Παναγιά μιλά για το όραμα του Αγγέλου ο Κ. Βάρναλης έζησε στην Ελλάδα από το 1884 έως 1974
… τόσα λόγια, τόσες χειρονομίες, τόσα πρόσωπα μέσα μου που πια δεν ειμ’ εγώ… άνθρωποι μεγαλόψυχοι ή τιποτένιοι, ανυπεράσπιστοι ή δυνατοί, αφήνοντας ο ένας μέσα στον άλλον, όλα όσα του έδωσε ή του αρνήθηκε. …συλλογιέμαι καμμιά φορά τους ανθρώπους που γνώρισα… Γεννήθηκε το 1922 και έφυγε χίλια μίλια το 1988
… όταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι παρηγορία …