ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ – ΠΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΥΘΟΥ

16. είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες όταν τανοίγω βλέπω εμπρός ό,τι κι αν τύχει όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ σελ. 199 ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ – Ι.Δ. ΚΟΛΛΑΡΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΣ Α.Ε. επιμέλεια ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΕΝΗ 1989

ΑΣΗΜΙΝΑ ΧΑΣΑΝΔΡΑ – ΧΕΙΛΟΠΤΕΡΟΣ ΑΝΑΣΑ Η ΕΡΗΜΙΩΝ

γυμνή κλείδα βάφει χαλίκια στον ώμο όπως κοιτάς ίσια στην καρδιά καπνισμένο ελάφι ραγδαίον ναύτες που τραγουδούν της κόμης πρεμιέρες βροχή ενώ καταπίνουν ονόματα νέφη άγρια μόνη για να μιλούν βουτηγμένες στην ώρα κορασίδες λιόφυλλα, νότες, μπαρουτοκαπνισμένες ώρες μιαν ημέρα σπάνια στη χλόη αγγίζω πέφτω γκρεμίζομαι χειλόπτερος κρουστή ανάσα στο χαλί μου που αν κρυφτώ…

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΛΟΚΥΡΗΣ – ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΜΕΛΑΝΘΙΑΣ

… αφού η μοίρα, να το ξέρεις, σου οφείλει κρυφά ένα ακόμα παράδεισο … σελ. 51, εκδόσεις ΑΓΡΑ, 2006 . το οποίο φαίνεται γραμμένο από γυναίκα μεσίστια, ικανού αναστήματος, καστανή και φιλόστοργη ενδεχομένως αναγράφεται στη μνήμη του Νάσου Θεόφιλου .