iv. λευκός αιώνας αέρας καθόλου στο μπροστινό θρανίο κανείς το μολύβι στο στόμα NYC με γόμα, κίτρινο αμερικάνικο -το ίδιο νιώθω όταν ερωτεύομαι κανείς στο δίπλα κάθισμα του αυτοκινήτου … σελ. 30 ΔΕΛΕΑΡ Α ΕΚΔΟΣΗ ΙΟΥΛΙΟΣ 2006 ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΤΟ 1998 ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ – ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΛΟΚΥΡΗΣ κυκλοφόρησαν μαζί με το τελευταίο ΔΕΛΕΑΡ τχ 9…
… do they say gay? no time for that … do they say foreign? they say young … Hermes wings, thought; definite wings pg. 70 POETRY REVIEW, WINTER 2011 THE SEASONAL WORLD THE POETRY SOCIETY
στα χρυσά δαφνοστέφανα ποτήρια … ο Φοίβος στις ακροκορφές της Δήλου … στο πέρασμά σας τους γαλάζιους δρόμους … δοξάζει τον Απόλλωνα εδώ πέρα … στου Άθω την πλιό κορφήν ανέβη ο οδηγός κι από κει πάνω θωρούσε τη στεριά τα νησιά το πλατύ κύμα περιοδικό ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ ΤΕΥΧΟΣ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΟΥΓΟ ΦΩΣΚΟΛΟ μτφ: ΜΑΡΙΝΟΣ…
επέστρεφε συχνά και παίρνε με αγαπημένη αίσθησις, επέστρεφε και παίρνε με – … σελ.59, ΥΨΙΛΟΝ/βιβλία, 1993 ΑΠΑΝΤΑ ΠΟΙΗΤΙΚΑ – χρονολόγιο Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ
ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΣΠΙΤΑΚΙ απόχτημα με γονική μέριμνα … προτού ο Σειληνός αφανίσει ολόκληρη την Πολιτεία δεν υπάρχουν νόμοι παρά υστερία στον κάμπο που με ξυπνάει αβίαστα φεύγω με το χέρι στα κλειδιά. σελ. 35 ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ 2022
ΒΥΘΟΙ … δρασκελίσαμε τη βάρκα και πατούσαμε πάνω στην άμμο του βυθού … σελ. 56 ΑΓΡΑ 1995 επιμέλεια, έκδοση: Σταύρος Πετσόπουλος
εξήγησες τη σεξουαλικότητα των αυτοκρατοριών … περιμένοντας τ’ απολιθώματα να σχηματιστούν αρχείο ΔΕΛΕΑΡ – ΑΣΗΜΙΝΑ ΑΝΤ. ΧΑΣΑΝΔΡΑ μτφ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ – ΡΟΥΚ
… πικραίνομαι. πίνω κρασί από ένα αμπέλι που θα μπορούσε να είναι δικό μου το πληρώνω με τις ώρες εργασίες … σελ. 44 ΙΚΑΡΟΣ 2014
είμαι στημένος στην ουρά και περιμένω περιμένω τί; … σελ. 27 ΔΕΛΕΑΡ τχ 7, 2004-2005 -διπλό τεύχος- Νάνος Βαλαωρίτης, Ανδρέας Εμπειρίκος με ανέκδοτα χειρόγραφα ποιήματα τους και σημειώσεις
αυτός ο άνθρωπος είναι για ετούτον τον άνθρωπο όπως το ποντισμένο άγαλμα για το νερό ο αέρας για το απλωμένο ρούχο τα σώματά τους είναι χώμα και νερό του ίδιου κήπου έτσι σε γύρεψα κι έτσι σ’ αγάπησα: σαν τον αέρα που έσκισε το ρούχο σαν πέτρα φαγωμένη απ’ το νερό πάντως ο κήπος παραμένει…