ΝΑΝΟΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ – ΑΚΟΥΣΤΙΚΕΣ ΕΜΠΛΟΚΕΣ

… ένα σπίτι άρχισε να κινείται διασχίζοντας το τοπίο είχε μια θέληση δικιά του – στην οροφή του   ένας άντρας ντυμένος μαύρα και μια γυναίκα με άσπρο φόρεμα – μια γυναικεία θέληση   επιτακτική πρόσταζε τα στοιχεία κι αυτά υπακούανε χωρίς να φέρνουν σοβαρές αντιρρήσεις …   σελ. 13, ΔΕΛΕΑΡ #2 περίοδος Α, 2001…

ΑΡΗΣ ΔΙΚΤΑΙΟΣ – ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 1956

… εξαίσιο καλοκαίρι εφετινό που μου προσφέρεσαι την ήρεμη ευτυχία ευλογημένο τον σκονισμένο δρόμο τα νερά τα πεύκα και πιάνοντάς με πότε πότε από το χέρι και προπαντός γι’ αυτό το αγαπημένο πρόσωπο που πλάι μου ζει γροικόντας

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΜΑΛΑΚΑΣΗΣ – ΑΓΑΠΗ

Ας μη γυρίζει ο λογισμός στα χρόνια εκείνα πίσω κάλλιο μια τέτοια θύμηση για πάντα να χαθή ποιός ξέρει, τώρα θάτανε γραφτό να σ’ αγαπήσω και τόσο που καμμιά ποτέ δεν έχει αγαπηθεί   …

SAMUEL TAYLOR COLERIDGE – ΜΙΑ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΗΣΗ

… αυτή η ζεστή φωλιά στο στήθος μου ας μένει αυτό το βάθος ήρεμης χαράς – α, εγώ!   πηγή δέντρο και σπίτι έφυγαν, για πού δεν ξέρω μα σ’ ένα ήσυχο δωμάτιο οι τρεις είμαστε εδώ …   σελ.159, επιλογή μτφ Λένα Καλλέργη ανθολογία ρομαντικών ποιητών, ΚΕΔΡΟΣ 2021

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΟΝΑΣ – ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΩΝ

ιερός πόνος   αισθάνομαι χωρίς προέλευση χωρίς καταγωγή όπου καταλήγω με καλύπτουν οι μουσικές οι φωτισμένες πλευρές των πόλεων   βαδίζω έξω από τα σύνορα και να ομολογήσω ότι υπήρξα ένα τίποτα   ένας ιερός πόνος στην ωμοπλάτη     σελ. 24 εκδόσεις οδός Πανός, 1997   αυτό το ποίημα το είχε λατρέψει ο Τσαρούχης…

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΕΡΑΜΙΔΗΣ -ΠΑΡΑΚΤΙΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

η αγριοσυκιά   ποιος είδε το θαύμα της αγριοσυκιάς, όταν θεριεύοντας στη σχισμή του πελώριου βράχου γίνεται δέντρο και βλέπει κατάστηθα το μελανιασμένο πέλαγος.   σελ.42, ΚΕΔΡΟΣ 2020