JOHN ESAM – RIDGE
rain runs off each side of the ridge water flows down the center of the valley the middle way is the deapest she lies there naked watching me pg. 15, ΔΕΛΕΑΡ #9 – 2006
rain runs off each side of the ridge water flows down the center of the valley the middle way is the deapest she lies there naked watching me pg. 15, ΔΕΛΕΑΡ #9 – 2006
we were afraid to mention tears and the tear upward, each numbers of our bodies ajar tongue – deficient I looked into the ear – door was each stone in the West shot through with silver? (It was the little shock in the stream, enough metal to weigh down a mule)…
το αχνό ροδάκινο χαμογελά στο κόκκινο μήλο σελ.9, ΑΓΡΑ 2014 επιμέλεια Σταύρος Πετσόπουλος από το βιβλίο ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ ΧΑΪΚΟΥ αινιγματικά και ερωτικά 500 αντίτυπα αριθμός έκδοσης 1.216
ΟΧΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΙΛΟΣ δεν ξέρω αν προσέξατε κάτι μικρούς κρυστάλλους σαν διαμαντάκια λάμπουνε μες στον φτωχό πηλό άλλο δεν είναι, μονάχα τα δάκρυα της αγάπης. σελ.29, εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, 2021 με χειρόγραφη αφιέρωση η πήλινη χορεύτρια βραβείο Λάμπρου Πορφύρα 2020 της Ακαδημίας Αθηνών
… so life was never better than in nineteen sixty-three though just too late for me – between the end of the Chatterley ban and the Beatles’ first LP pg. 34, faber and faber 1979 (this is a profoundly beautiful and remarkable book) Alan Brownjohn, New Statesman
she is called back just when bermano Sun peeks up to play, called back along the manicured paths, the geometric beds … pg. 16, National Poetry Competition Winners’ Anthology 2015 THEPOETRYSOCIETY G.C. Commended her first pamphlet is forthcoming in the Laureate’s Choice series – Smith/Doorstop.
ζεις πολλές φορές ερήμην του μύθου σου, αλλά στην περίπτωση του Ν.Β. διακρίνουμε μία τελεσφορία, ότι τίποτε δεν έχει ειπωθεί και όλα εκ νέου κείνται ανάμεσά μας όπως και η ποιητική τέχνη στη σύγχρονη πραγματικότητα. ο δάσκαλός μου Ο.Ε., αν και γνώριμος του Ν.Β. ποτέ δεν είχε την άποψη ότι μπορούν οι ποιητές να είναι…
φύλλο δέντρου φτερά πουλιού άνεμος έπειτα θάλασσα κύματα χρόνος γαλάζιος ορίζοντας παντού και μπροστά μας ο ουρανός
… Της Τέχνης το διαλάλημα το σκάλισμα περίτεχνον και της συνουσίας η αισθητοποίησις συνομωσία στης ιστορίας τα βαλτοτόπια. Ως Έλλην και ως Βάρβαρος … σελ. 51, αφιέρωμα στον ποιητή Δέλεαρ, περίοδος Ε, Τεύχος 6, Μάρτιος 2003 Κρατικό βραβείο Ποιήσεως 2020
Πανιά στο Νείλο πουλιά χωρίς κελάηδισμα με μια φτερούγα γυρεύοντας σιωπηλά την άλλη – ψηλαφώντας στην απουσία τ’ ουρανού το σώμα ενός μαρμαρωμένου εφήβου – γράφοντας με συμπαθητικό μελάνι στο γαλάζιο – μιαν απελπιστική κραυγή. Νείλος, Τα περιστέρια σελ. 207, Ποιήματα, Ίκαρος 1994 δέκατη όγδοη έκδοση