… εδώ το κυρίαρχο ερώτημα είναι το ερώτημα του α-διανόητου “που είναι κάτι περισσότερο και άλλο πράγμα από αυτό που δεν έχουμε σκεφθεί”, ένα ερώτημα που κατακλύζει και καλεί τον άνθρωπο. … /από το οπισθόφυλλο/ βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ, 2016
… στα όνειρά μου πάντα κατοικεί το υγρό στοιχείο. … Bielefeld, φθινόπωρο 2002 εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ, ιούνιος 2003 επιμέλεια: ΠΟΠΗ ΓΚΑΝΑ αριθμός έκδοσης 14 με χειρόγραφη αφιέρωση του ποιητή
η ποίηση μοιάζει με ένα παιχνίδι και όμως δεν είναι. το παιχνίδι φέρνει βέβαια τους ανθρώπους μαζί, έτσι όμως, ώστε ο καθένας να ξεχνά τον εαυτό του. στην ποίηση αντίθετα ο άνθρωπος συγκεντρώνεται στο θεμέλιο τού Ώδε-είναι του. αποκτά εκεί την ησυχία – όχι βέβαια την φαινομενική ησυχία της απραξίας και του στοχαστικού κενού, παρά…
Πρωτοεμφανίστηκα στην ανθολογία 16 Νέοι Έλληνες Ποιητές το 1997 στις Ποιητικές Τρίτες στο θέατρο της οδού Κεφαλληνίας με κριτική επιτροπή: Ζέφη Δαράκη, Κώστας Γ. Παπαγεωργίου, Αλέξης Σταμάτης, Σπύρος Τσακνιάς, Βαγγέλης Χατζηβασιλείου δίνοντάς μας βήμα στην «απούσα αληθινή ζωή» που πασχίζει η ποίηση τής οποίας το ήθος καλείται να σεβαστεί ο αναγνώστης. Δυστυχώς ή ευτυχώς, μη…
εξαρτάται πάντοτε η κάθε άποψη σε πόσα ακρογιάλια χρειάστηκε να γίνεις _Είδωλο. τα κτίσματα μιας απέραντης παιδικής ηλικίας και ακτής σημαίνουν το πώς θα αντικρίσεις τα εξήντα τετραγωνικά της ευτυχίας σου. φυσικά δεν ξεχνάς την επίσης δόκιμη ιστορία που διαπραγματεύεται την Ανατομική περασμένα μεσάνυχτα, πρέπει να μιλήσουν οι αδυναμίες στα εφικτά του παρόντος για μια…
ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΚΑΙ ΕΚΔΟΤΡΙΑ ΑΣΗΜΙΝΑ ΧΑΣΑΝΔΡΑ Α.Χ.: η παγκοσμιοποίηση έχει ανατρέψει την ελληνική και διεθνή συγγραφική πραγματικότητα, αν δεν έχεις φορητό υπολογιστή, μέηλ, μπλογκ ή έστω τη στοιχειώδη γνώση να χειρίζεσαι ηλεκτρονικά το προφίλ σου, θεωρείσαι “βλάχος” να μοιράζεις το έργο σου σε φωτοτυπίες, …και χαρτοπετσέτες! τι έχετε να μας πείτε μια και…
την ώρα που μισάνοιγαν τα πρώτα ρόδα της αυγής ένα τραγούδι μακρυνό, στα πέρατα του δρόμου ήρθε και πέρασε σιγά, σα να μην άγγιξε στης γης απ’ το παράθυρό μου κ’ έτσι, όπως ξύπνησα με μιας, μεσ’ απ’ τον ύπνο το βαθύ σα μαγεμένος γύρισα στον ήχο το κεφάλι κ’ είπα πως ήταν η ψυχή…
ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΕΦΕΡΗ είδα τον Σεφέρη στον ύπνο μου να μ’ έχει αγκαλιά (στο μονόκλινο κρεβάτι μου) το πρόσωπό του μου ‘δινε κουράγιο ήταν χοντρούλης και αμίλητος φοβόμουν πως θα ξυπνήσει ο πατέρας μου και θα με πιάσει στα πράσα να κοιμάμαι μαζί του του ψιθύρισα τον πρώτο στίχο ενός ποιήματός μου: “καπνίζω…
γυμνή κλείδα βάφει χαλίκια στον ώμο όπως κοιτάς ίσια στην καρδιά καπνισμένο ελάφι ραγδαίον ναύτες που τραγουδούν της κόμης πρεμιέρες βροχή ενώ καταπίνουν ονόματα νέφη άγρια μόνη για να μιλούν βουτηγμένες στην ώρα κορασίδες λιόφυλλα, νότες, μπαρουτοκαπνισμένες ώρες μιαν ημέρα σπάνια στη χλόη αγγίζω πέφτω γκρεμίζομαι χειλόπτερος κρουστή ανάσα στο χαλί μου που αν κρυφτώ…
… spider eyes -always the most lefty of the eight at first, he photographed whole faces and cropped everything out except the left eye … pg. 12, THE POETRY REVIEW 2017 THE POETRY SOCIETY ARTS COUNCIL ENGLAND