ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΙΟΧΟΥ – ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ

… Της Τέχνης το διαλάλημα το σκάλισμα περίτεχνον και της συνουσίας η αισθητοποίησις συνομωσία στης ιστορίας τα βαλτοτόπια.   Ως Έλλην και ως Βάρβαρος …   σελ. 51, αφιέρωμα στον ποιητή Δέλεαρ, περίοδος Ε, Τεύχος 6, Μάρτιος 2003   Κρατικό βραβείο Ποιήσεως 2020

Details

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ – ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΗΜΑ

Πανιά στο Νείλο πουλιά χωρίς κελάηδισμα με μια φτερούγα γυρεύοντας σιωπηλά την άλλη – ψηλαφώντας στην απουσία τ’ ουρανού το σώμα ενός μαρμαρωμένου εφήβου – γράφοντας με συμπαθητικό μελάνι στο γαλάζιο – μιαν απελπιστική κραυγή.   Νείλος, Τα περιστέρια   σελ. 207, Ποιήματα, Ίκαρος 1994 δέκατη όγδοη έκδοση

Details

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΛΟΚΥΡΗΣ – ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ

… εκείνη τη στιγμή – ή έστω κάποια άλλη στιγμή, εν πάσει περιπτώσει, εκείνης της εποχής – πρωτοσκέφτηκα το επάγγελμα που σιωπηλά διά βίου θα ακολουθούσα. φαινομενικά ευπρεπές, μετρίως προσοδοφόρο πιθανώς, αλλα διαμπερές και ελπιδοφόρο Στέλεχος της γεωγραφικής υπηρεσίας. …   από το οπισθόφυλλο, εκδόσεις ΑΓΡΑ, 2001

Details

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ – ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

… συ θά χεις μάτια γαλανά, θα σε φυλάω από ματιά κακή κι από κακόν καιρόν τη νύχτα θα σηκώνομαι κι αγάλια θα νυχοπατώ δεν είσαι εσύ για το σταβρό. … εδώ η Παναγιά μιλά για το όραμα του Αγγέλου   ο Κ. Βάρναλης έζησε στην Ελλάδα από το 1884 έως 1974  

Details

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ – ΑΙΩΝΑΣ ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑΣ

… τόσα λόγια, τόσες χειρονομίες, τόσα πρόσωπα μέσα μου που πια δεν ειμ’ εγώ… άνθρωποι μεγαλόψυχοι ή τιποτένιοι, ανυπεράσπιστοι ή δυνατοί, αφήνοντας ο ένας μέσα στον άλλον, όλα όσα του έδωσε ή του αρνήθηκε. …συλλογιέμαι καμμιά φορά τους ανθρώπους που γνώρισα…   Γεννήθηκε το 1922 και έφυγε χίλια μίλια το 1988

Details

ΑΣΗΜΙΝΑ ΑΝΤ. ΧΑΣΑΝΔΡΑ – ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

στον Mario MacBeth   σε ερημία η εφηβική νύξ του σώματος κατακλύζει κι έρχεται αργά, πάντοτε επιρρεπής. ξετυλίγομαι, τριγυρνώ πέτρινα σκαλοπάτια, ίλιγγος. επιρρεπής! και αιρετική – κάποτε έφθανα στην Νέα Υόρκη έφηβη… πηγάδι τα σώματα που καθαίρουν… με δίπλωμα παιδικής ηλικίας ενήλικο και κινηματογραφικό.   επειδή με αγάπησαν…   Νέα Υόρκη Ιούνιος-Ιούλιος 1984 Δέλεαρ 2001,…

Details

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ – ΑΓΑΠΗ ΣΑΝ ΑΚΟΛΑΣΙΑ

– έχεις ένα πρόσωπο – καθαρό. η φωνή του είχε τον αιφνίδιο ήχο της χορδής που σπάζει. πλησίασε πιο πολύ, κόλλησε πάνω μου, ρόγχαζε. τον έσπρωξα μα εκείνος είχε γαντζωθεί πάνω μου – άφησέ με. σ’ αγαπώ. σ’ αγαπώ. μ’ έπιασε πανικός και πάτησα τις φωνές και τραβιόμουν να φύγω κι ο Πεισίστρατος με κρατούσε…

Details

LORD BYRON – ΑΣΜΑ ΙΙ

80. δυνατά ηχούσε ο αλαφρός αναβρασμός της ακτής συχνά άλλαζε τόνο, μα ίδια έμενε η Μουσική κι άχρονα πώς το ρυθμικό κουπί αντιλαλούσε και γλυκά κάθε παφλασμός πώς μουρμουρούσε της παλίρροιας η Βασίλισσα έλαμψε σαν να τους καλοδέχτηκε…   σελ. 231, Ανθολογία Ρομαντικών Ποιητών, Κέδρος 2021 εισαγωγή Μαρία Σχοινά επιλογή – μτφ. Ευτυχία Παναγιώτου  …

Details