ΕΥΘΥΜΙΑ ΓΙΩΣΑ – ΟΙ ΑΝΑΧΩΡΗΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΙΟΛΑΣ ΒΑΡΕΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΔΕΜ

στους Δίκαιους του Μπόρχες   … αγνοώ την εποχή, τους όρους και τα κόλπα. μαζεύω ό,τι περίσσεψε απ’ την καρδιά και περιγράφω μια απρόσμενη θάλασσα. μόνο εκεί θέλω να υπάρχω – χωρίς νίκες και ισόβιο χρυσό.   σελ. 31, Κέδρος 2020 Σώματα πτερόεντα, Σοκόλη 2016   Γεννήθηκε το 1991 στα Ιωάννινα και σπούδασε Βιολογία στο…

ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ – ΠΙΣΤΕΥΩ

… γιατί η Αγάπη είναι προσευχή και πράξη! γιατί η Αγάπη είναι μυστική αγρυπνία! … γιατί η Αγάπη είναι ο Μυστικός Δείπνος! κ’ η μεγάλη υπόσχεση! … πιστεύω στον Άνθρωπο – γιατί η Αγάπη είναι ο Άνθρωπος!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΙΟΧΟΥ – ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ

… Της Τέχνης το διαλάλημα το σκάλισμα περίτεχνον και της συνουσίας η αισθητοποίησις συνομωσία στης ιστορίας τα βαλτοτόπια.   Ως Έλλην και ως Βάρβαρος …   σελ. 51, αφιέρωμα στον ποιητή Δέλεαρ, περίοδος Ε, Τεύχος 6, Μάρτιος 2003   Κρατικό βραβείο Ποιήσεως 2020

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ – ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΗΜΑ

Πανιά στο Νείλο πουλιά χωρίς κελάηδισμα με μια φτερούγα γυρεύοντας σιωπηλά την άλλη – ψηλαφώντας στην απουσία τ’ ουρανού το σώμα ενός μαρμαρωμένου εφήβου – γράφοντας με συμπαθητικό μελάνι στο γαλάζιο – μιαν απελπιστική κραυγή.   Νείλος, Τα περιστέρια   σελ. 207, Ποιήματα, Ίκαρος 1994 δέκατη όγδοη έκδοση

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΛΟΚΥΡΗΣ – ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ

… εκείνη τη στιγμή – ή έστω κάποια άλλη στιγμή, εν πάσει περιπτώσει, εκείνης της εποχής – πρωτοσκέφτηκα το επάγγελμα που σιωπηλά διά βίου θα ακολουθούσα. φαινομενικά ευπρεπές, μετρίως προσοδοφόρο πιθανώς, αλλα διαμπερές και ελπιδοφόρο Στέλεχος της γεωγραφικής υπηρεσίας. …   από το οπισθόφυλλο, εκδόσεις ΑΓΡΑ, 2001

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ – ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

… συ θά χεις μάτια γαλανά, θα σε φυλάω από ματιά κακή κι από κακόν καιρόν τη νύχτα θα σηκώνομαι κι αγάλια θα νυχοπατώ δεν είσαι εσύ για το σταβρό. … εδώ η Παναγιά μιλά για το όραμα του Αγγέλου   ο Κ. Βάρναλης έζησε στην Ελλάδα από το 1884 έως 1974  

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ – ΑΙΩΝΑΣ ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑΣ

… τόσα λόγια, τόσες χειρονομίες, τόσα πρόσωπα μέσα μου που πια δεν ειμ’ εγώ… άνθρωποι μεγαλόψυχοι ή τιποτένιοι, ανυπεράσπιστοι ή δυνατοί, αφήνοντας ο ένας μέσα στον άλλον, όλα όσα του έδωσε ή του αρνήθηκε. …συλλογιέμαι καμμιά φορά τους ανθρώπους που γνώρισα…   Γεννήθηκε το 1922 και έφυγε χίλια μίλια το 1988