εξαίσιο καλοκαίρι εφετινό που μου προσφέρεσαι

την ήρεμη ευτυχία ευλογημένο

τον σκονισμένο δρόμο τα νερά τα πεύκα

και πιάνοντάς με πότε πότε από το χέρι

και προπαντός γι’ αυτό το αγαπημένο

πρόσωπο που πλάι μου ζει γροικόντας