…
ενώ ο Αγράμματος του Ελύτη αφοσιώνεται σε μιαν Αλλιώς Ωραία
…
γύρω στα 1963 ο Εμπειρίκος στο ποίημά του “Πυρσός λαμπρός
του υπέρτατου φαροδείκτου” ΟΚΤΑΝΑ ξαναθυμάται (από μνήμης:)
το στίχο του Ντ’ Αννούντσιο:

Εις εξ’ ημών εκραύγαζε έξαλλος κοιτάζοντας τον ήλιο: “La
gioia e sempre in altra riva! …La gioia e sempre in altra
riva!”
…

σελ. 54 ΑΓΡΑ 2013

(οπισθόφυλλο)
Από τον πρόλογο του Λεωνίδα Α. Εμπειρίκου

στο βιβλίο αυτό περιγράφεται
“η ύστατη ενεργός συμμετοχή του Εμπειρίκου στην ελληνική πρωτοπορία
που οφείλεται εξ’ ολοκλήρου στον θαυμασμό που ο νεαρός τότε Δημήτρης Καλοκύρης
με την ευρύτητα των ιδεών και τα ανοίγματά του στα νεότερα ρεύματα
ενέπνευσε στον εβδομηντάχρονο ποιητή”