Το παράθυρο, έξω μακριά Είπα, θ’αλλάξω συνήθειες, δε θα φοβάμαι πια ν’αντικρίσω την κρύα σκέψη χωρίς μελάνι. Τώρα το μελάνι Τελειώνει κι εμένα η πόρτα μένει ανοιχτή στη σκέψη παραμονεύει το καινούριο ποίημα, χωρίς μελάνι.
στις 26 Απριλίου 1336 ένας τριανταδυάχρονος ποιητής ο Φραγκίσκος Πετράρχης αποφασίζει να ανέβει στην κορυφή ενός βουνού για να ατενίσει από ψηλά την θέα. … ευτυχής αυτός που μπόρεσε να γνωρίσει τη φύση των πραγμάτων και νίκησε το φόβο του θανάτου και το αμείλικτο πεπρωμένο και το βουητό του άπληστου Αχέροντα … κοίταξα γύρω μου:…
… παθαίνεται απ’ τον διαρκή πόθον η σάρκα του όλη του σώματος εκείνου η αφή είναι πάνω του θέλει την ένωσι μαζύ του πάλι … σελ.133 βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ, 2016 μτφ Αθανάσιος Κ. Κατσικερός