ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΧΑΣΑΝΔΡΑΣ – ΓΕΝΑΡΗΣ 1990
κάθε βράδυ ανέβαινε τον ίδιο δρόμο πέρναγε το ίδιο παλιό σπιτάκι το φαγωμένο το ετοιμόρροπο κάθε βράδυ καθόταν πέτρινα στην πόρτα σ’ ένα σκαμνί πάνω στο ρυτιδωμένο σαν το πρόσωπό του πλακωτό … με την καρδιά του κρύα σαν τ’ ατσάλι και τ’ ασήμι … γύρισε χώρες πολλές γνώρισε είδε κι έμαθε κίνησε για την…