ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ – ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΑΚΡΥΝΟ…
την ώρα που μισάνοιγαν τα πρώτα ρόδα της αυγής ένα τραγούδι μακρυνό, στα πέρατα του δρόμου ήρθε και πέρασε σιγά, σα να μην άγγιξε στης γης απ’ το παράθυρό μου κ’ έτσι, όπως ξύπνησα με μιας, μεσ’ απ’ τον ύπνο το βαθύ σα μαγεμένος γύρισα στον ήχο το κεφάλι κ’ είπα πως ήταν η ψυχή…