ΕΛΛΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ – ΧΟΡΕΥΟΥΜΕ
… όλοι με λανθάνουσα παραλυσία και άσθμα και η καρδιά μου σαν τη γη αντί να χτυπάει γυρίζει ζαλίζοντας τα όργανά μου … σελ.43, ΔΕΛΕΑΡ #8 περίοδος Ζ – 2006
… όλοι με λανθάνουσα παραλυσία και άσθμα και η καρδιά μου σαν τη γη αντί να χτυπάει γυρίζει ζαλίζοντας τα όργανά μου … σελ.43, ΔΕΛΕΑΡ #8 περίοδος Ζ – 2006
… εξαίσιο καλοκαίρι εφετινό που μου προσφέρεσαι την ήρεμη ευτυχία ευλογημένο τον σκονισμένο δρόμο τα νερά τα πεύκα και πιάνοντάς με πότε πότε από το χέρι και προπαντός γι’ αυτό το αγαπημένο πρόσωπο που πλάι μου ζει γροικόντας
Ας μη γυρίζει ο λογισμός στα χρόνια εκείνα πίσω κάλλιο μια τέτοια θύμηση για πάντα να χαθή ποιός ξέρει, τώρα θάτανε γραφτό να σ’ αγαπήσω και τόσο που καμμιά ποτέ δεν έχει αγαπηθεί …