ΕΙΡΗΝΗ ΒΕΚΡΗ – ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ
… από ξυπόλυτη έμπνευση γνωρίζεις τί θα περπατήσεις. Αγάπη, διανυκτερεύεις την καλημέρα. και ήμουν η καλησπέρα απέναντί σου. εκεί που προλαβαίνει η καρδιά το χτύπο της. πλησίασε. το παρόν έγινε θαμώνας μιας τυλιγμένης χειραψίας … ως αγγίζεις υπόσχεση σε διάλεξα, θα ‘θελα πολύ… πώς να το πω …μα του ονείρου άγνωστη, είμαι παρθένα. σελ.16…