ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΗΜΙΝΑ ΧΑΣΑΝΔΡΑ
Α.Χ. μιλήστε μας για τις χώρες οι οποίες σας ενέπνευσαν και στις οποίες υπήρξατε πρέσβης, ξεκινώντας από την πρώτη φορά.
Γ.Β.
Σουδάν(2004-2008). Εκεί έγραψα το βιβλίο Από το Τόκιο στο Χαρτούμ. Οι ντόπιοι, με τις ιστορίες που είχαν να μου πουν, μου έδειξαν ένα άλλο τρόπο ζωής κάτω από τη Σαχάρα. Η συμβολή των δύο Νείλων, όπου βρίσκεται η πρωτεύουσα, το Χαρτούμ, υπήρξε το κέντρο των ενδιαφερόντων μου. Μια σταθερή πηγή πληροφοριών για μια καθόλα συναρπαστική ετερότητα.
Ινδονησία (2010-2015). Εκεί γράφτηκε ο Ινδικοπλεύστης . Πρόκειται για τη μεγαλύτερη χώρα του Ισλάμ. Η ετερότητα όμως είναι αποδεκτή. Ήταν επόμενο να στραφώ στη μελέτη ενός συγκεκριμένου τομέα, σε ό, τι δηλαδή αφορά την ιδιάζουσα, γοητευτική πολιτισμική συν-ταυτότητα.
Γαλλία (2015-2015). Ολοκλήρωσα το Εκεί. Το Παρίσι είναι κώδικας σημασιών. Ήταν επόμενο να με κρατήσει σε διαρκή ετοιμότητα πρόσληψης.
Α.Χ. ποια είναι η καλύτερη επιλογή για να μεταφράσετε ποίηση και από ποια μητρική γλώσσα;
Γ.Β.
Μεταφράζω κυρίως από τα αγγλικά και τα γαλλικά. Μεταφέροντας το πρωτότυπο στη γλώσσα μας εμπεδώνω ισορροπίες και δημιουργικές αλχημείες: ό, τι διαφεύγει αναπόφευκτα από το ποίημα της άλλης γλώσσας τοκίζεται τρόπον τινά στη δική μας. Βεβαίως η μετάφραση είναι πρωτίστως απότιση φόρου τιμής σε κάθε συλλαβή του πρωτοτύπου. Βεβαίως το αποτέλεσμα της μεταφοράς από τη μια γλώσσα μετράει. Κι αυτό βεβαίως το κρίνουν οι δέκτες.
Α.Χ. το τελευταίο σας βιβλίο «Βράχια» από τις εκδόσεις Ύψιλον πόσο καιρό αφιερώσατε για να καταλήξετε στην μορφή που κυκλοφορεί;
Γ.Β.
Τα ποιήματα αυτής της συλλογής γράφτηκαν μέσα σε τρία χρόνια. Δηλαδή από το 2016 έως το 2019. Σχεδόν όλα είχαν δημοσιευτεί προηγουμένους σε εφημερίδες και περιοδικά, τόσο έντυπα όσο και ηλεκτρονικά.
Α.Χ. τι εξαιρετικό είναι αυτό που θα συμβουλεύατε σ’ ένα νέο ποιητή να προσέξει στα πρώτα του βήματα και κυρίως μετά το πρώτο του βιβλίο όσο ενθουσιώδης γίνεται να είναι;
Γ.Β.
Ένα μόνο πράγμα: να γράφει μόνον όταν πνίγεται από λέξη. Κι όλα θα πάνε κατ΄ ευχήν.
Α.Χ. έχετε κάνει προσεκτικά βήματα για την καριέρα σας, το ίδιο ισχύει και για την συγγραφή; αναγνωρίζετε κάποιο λάθος από τον παρελθόντα χρόνο στα πρώτα εκδοτικά σας βήματα;
Γ.Β.
Εμπιστεύομαι την εσωτερική πετροκαλαμήθρα μου. Πρόκειται απλώς για την πυξίδα του βίου, άλλως: το ορμέμφυτο της γραφής. Δεν είναι σοφό, θαρρώ, να μην ακούει κανείς τι του εμπιστεύεται κάθε φορά το ένστικτό του.
Α.Χ. μιλήστε μας λίγο ως κριτικός λογοτεχνίας για τους δύο νομπελίστες ποιητές μας τον Γιώργο Σεφέρη και τον Οδυσσέα Ελύτη
Γ.Β.
Ο Γιώργος Σεφέρης μας έδειξε και μας δείχνει ακόμη πόσο παραγωγικός μπορεί να καταστεί ο νουνεχής μοντερνισμός. Αυτός δηλαδή ο οποίος δρα στους αντίποδες της αδιέξοδης πόζας και του λεκτικού αυτισμού. Ο Οδυσσέας Ελύτης συνιστά πεδίο λειτουργικών ωσμώσεων του πραγματικού, του συμβολικού και του φαντασιακού. Συνιστά, πιστεύω, οικουμενικό πρόταγμα.
Α.Χ. τι δεν σας έχουν ρωτήσει μέχρι τώρα και θα θέλατε να το μοιραστείτε με το αναγνωστικό σας κοινό;
Γ.Β.
Ποια ήταν η χειρότερη εβδομάδα της ζωής σας;
Δεν θυμάμαι….
Α.Χ. από ποια ηλικία ξεκινήσατε να γράφετε, οι γονείς το περιβάλλον σας έπαιξε σημαντικό ρόλο;
Γ.Β.
Ήταν στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού. Αργότερα κατάλαβα ότι και το παιχνίδι με τις λέξεις ήταν απλώς μια ακόμα σωματική λειτουργία. Το περιβάλλον μου έδειξε ότι με πρόσεχε, με άκουγε. Χωρίς να υπερτονίζει κάτι. Οίκοθεν νοείται ότι συμπεριλαμβάνονται εδώ και οι κατά καιρούς δάσκαλοί μου. Μάθαινα έτσι την ταπεινοφροσύνη στην πράξη. Και μάλιστα σχεδόν de tenero ungui, δηλαδή εξ απαλών ονύχων.
Α.Χ. αξιότιμε κύριε Γιώργο Βέη σας ευχαριστώ για την συνομιλία μας και για το χρόνο που μας αφιερώσατε!
Γ.Β.
Κι εγώ σας ευχαριστώ. Καλή αντάμωση εύχομαι με την πρώτη κατάλληλη ευκαιρία!
Δεκέμβριος 2020