Στη φάτνη των κτηνών Χριστός γεννάται
χωρίς της Επιστήμης συνδρομή,
η θεία φύσις κάνει για μαμμή
κι ο δράκος, σαν αρνί, Θεός κοιμάται
Αύριον, άντρας, σαν ληστής κρεμάται
-Νέα του κόσμου θέλει οικοδομή-
Σταυρό του δίνει ο Νόμος πληρωμή
πλην άγιο φως στον τάφο του πλανάται
Διάκοι του Βαάλ, δεν είναι δικός σας
αυτός της φάτνης ο φτωχός Χριστός
που εκήρυξε για νόμο του τη χάρη.
Εσάς τιμή σας μόνη το στιχάρι
πομπές, θεοπομπές το ιδανικό σας
κι είν’ ο Θεός σας, σαν εσάς μιαρός!…
[σελ. 11] από την ανθολογία Νεολληνικής Ποίησης [1708-1989]
Επιμέλεια: Σπύρος Κοκκίνης, τέταρτη έκδοση συμπληρωμένη
1989, Δ’ έκδοση Βιβλιοπωλείο της ” ΕΣΤΙΑΣ”, Ι.Δ. Κολλάρου και ΣΙΑΣ Α.Ε.
ο Άβλιχος Μικέλης γεννήθηκε το 1844 και έφυγε από τη ζωή το 1917