ΜΑΡΙΑ ΦΑΚΙΝΟΥ – ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΚΟΡΗΣ

στον Κήπο της Εδέμ   ό, τι θυμάμαι είναι ένα παλίμψηστο από Καθαρές Δευτέρες. μισοτελειωμένα γεύματα, λεκιασμένα τραπεζομάντιλα, ακρωτηριασμοί μικρής κλίμακας.   γεννηθήκαμε Αύγουστο. σελήνη δεκατεσσάρων ημερών. ο αδερφός μου κι εγώ.   ο πατέρας καθοδηγεί αυστηρά το χαρταετό του αδερφού, μπλε μπουφάν, ενώ εγώ, κόκκινο μπουφάν, μπήγω βαριεστημένα τις σόλες μου στη γη. έτσι…

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΙΣΑΡΗΣ – ΑΙΜΑ ΘΝΗΤΩΝ

τα σώματα των ζωντανών καίγονται ευκολότερα στην έξαψη της κλίνης τα κόκκαλα στραβώνουν καθώς σωριάζονται σιγά σιγά στον πάτο. μουρμουρητά σαν από λίμνες καμένη σάρκα σαστισμένη αίμα θνητών.   στάχτη πάνω στη στάχτη που βουλιάζει γίνεται λίπασμα λάσπη για το μέλλον. τα σώματα των ζωντανών κοιμούνται στην ομίχλη γεμίζουν μάτια κι έπειτα γέρνοντας αδειάζουν τη…