αυτός ο άνθρωπος είναι για ετούτον τον άνθρωπο όπως το ποντισμένο άγαλμα για το νερό ο αέρας για το απλωμένο ρούχο τα σώματά τους είναι χώμα και νερό του ίδιου κήπου έτσι σε γύρεψα κι έτσι σ’ αγάπησα: σαν τον αέρα που έσκισε το ρούχο σαν πέτρα φαγωμένη απ’ το νερό πάντως ο κήπος παραμένει…
Details
Ο ΔΥΤΗΣ κυκλωτικό, παλίμψηστο το άλφα στον κέλτικο σταυρό: μαζί τα λούζει νερό που ‘χει λιμνάσει. κολαούζοι τριγύρω, του τσαγκάρη και του κάλφα της αγοράς περίπολος. θυμέλη ο εμπορικός περίπατος του νότου βυθός, να ξαναβρεί το θησαυρό του: τα θρύψαλα του σώματος, τα μέλη που βούτηξαν στον βράχο, την πανώλη που απλώθηκε βαριά και την…
Details
SOZINHO στον Αντρέα Παγουλάτο αυτό σκεφτόταν, όταν έφευγε. κάτι θυμόταν κάτι του διέφευγε και κάτι αισθανόταν διάβαζε και χανόταν – στην τελευταία του σκηνή τον χειροκρότησες κι εσύ η μικροφωνική εγκατάσταση τα φώτα γύρω, τα τραπέζια, τα σκαμπό ψάχνω για κέλυφος, ανθρώπινη κατάσταση και μέσα της να μπω σελ. 20 ΠΟΛΙΣ, Ιανουάριος 2011 διόρθωση –…
Details
… ασφοδίλι ψηλά από βράχο πέφτει είναι κοπέλες με νωχέλεια που τ’ αφήνουνε και κατρακυλάει μες στη ρεματιά για να ακούσουν την ηχώ του ασφοδίλι δίλι δίλι ασφοδίλι άσφο ασφοδίλι είναι γλυπτές οι υδρορροές των εικόνων στο Παρίσι που αντανακλούν την πόλη του λόγου μες στις στέρνες κι οι παλμοί που έχουνε τα φώτα τους…
Details
με ταπεινά χέρια σου φέρνω τα βιβλία των αναρίθμητων ονείρων μου -λευκή γυναίκα που το πάθος έχει φθείρει σαν την παλίρροια που τρώει την γκρίζα άμμο- και με καρδιά παλαιότερη από το κέρας το ξέχειλο από τη λευκή τη φλόγα του Καιρού λευκή γυναίκα των αναρίθμητων ονείρων σου φέρνω τους περιπαθείς μου στίχους σελ. 89…
Details
στον ποταμό Γάγγη ανεβοκατεβαίνει αναντίρρητα ώστε να καταγίνεται το λευκό πουκάμισο μαντεμένο κι αστραφτερό στο μέτωπο με σκάφος υπερκόσμιον μιας αιωνιότητας. περιπάτει, ανέπνεε κιόλας και πειραταί του 17ου, 18ου αιώνος. υφίσταντο Άνδρος νήσος ανδρός, περπατά, διαθλά σαν κάτι να ψάχνει συγκριτικής σημειολογίας το τηλεγραφείον, διαπερνάμε το βράδυ μικρή ψευδαίσθηση, ρέει το πρώτο άγγιγμα στον Κόσμο.…
Details
την ομορφιά έτσι πολύ ατένισα που πλήρης είναι αυτής η όρασίς μου γραμμές του σώματος. κόκκινα χείλη. μέλη ηδονικά μαλλιά σαν από αγάλματα ελληνικά παρμένα πάντα έμορφα κι αχτένιστα σαν είναι και πέφτουν, λίγο, επάνω στ’ άσπρα μέτωπα πρόσωπα της αγάπης όπως τάθελεν η ποίησίς μου… 1917 σελ. 94 εκδόσεις ΥΨΙΛΟΝ ΑΠΑΝΤΑ ΠΟΙΗΤΙΚΑ
Details
… εσύ και το ελάφι στο κρουστό της δαγκωματιάς μιαν άλλη γωνία του χαρταετού στα συρτάρια χέρια η αιτία να βουρκώνουν τα σπλάχνα … Παρίσι, 1995 σελ. 21 ΔΕΛΕΑΡ – εγχειρίδιο ελληνικής και ξένης ποίησης τεύχος 7, 2004-2005 αφιερώματα:NANOΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ με ανέκδοτα χειρόγραφα και μια λανθάνουσα παράγραφος της “Οκτάνας” με ένα σχόλιο του…
Details
ταυτόχρονα ένα λιγνόκορμο αιολικό κορμί κοριτσιού που άξαφνα μετατοπίζεται και αποκτά πτώσεις, κόλπους με χάδια και τριξίματα φωσφόρου σ’ ένα μικρόκοσμο βλεμμάτων και απολιθωμάτων στην νότια πλευρά του κρεβατιού από μυστικά αινίγματα του παρελθόντος στον έρωτα. κρυπτογραφικό κορμί στο φυσικό του χώρο ίσως για αυτόν το λόγο υπερήφανο και προνομιούχο στη συνείδησή του ακάματο. σελ.…
Details
η νύχτα έχει το δικό της άρωμα τ’ αγάλματα παρηγορούν τους γλύπτες … η φαντασία είναι το κρυφό χαρτί της φύσης μόνο οι δίχως πόρτες κήποι σε φοβίζουν … η νύχτα καθρεπτίζεται στα νερά των δρόμων … ο πόνος αναζητάει τη μοναξιά και η αγάπη τον έρωτα σελ. 67 ΔΕΛΕΑΡ 2004-2005 τεύχος 7, περίοδος ΣΤ
Details